日本語
20代の頃、僕は海外旅行にハマっていました。特にヨーロッパが大好きで、よく足を運んでいました。
当時は社会人になりたてで貯金も少なかったので、いつも最安値の航空会社を選んでいました。その航空会社は、ロシアの「アエロフロート」です。
「アエロフロート」という名前は、ロシア語の「Аэро」＝「航空」と「Флот」＝「艦隊」を組み合わせたもので、「航空艦隊」という意味です。かっこいい名前ですよね。
アエロフロートは1923年に旧ソ連で設立された老舗の航空会社です。最初は「ドブロリョート」という名前で、直訳すれば「良い飛行」、より分かり易く言えば「快適な空の旅」という意味でした。
1932年に「アエロフロート」に改称され、今もロシア最大の航空会社として運行しています。100年近い歴史を持つなんて、すごいですよね！
周りの友人の中には「機体が古い」「サービスがイマイチ」と不満を言う人もいましたが、僕はそこまで悪い印象は持っていませんでした。安く飛べればそれで十分だと思っていました。
でも、ある日のフライトで忘れられない出来事が起こりました。
名古屋からモスクワに向かうアエロフロートの機内で、客室乗務員が新聞を配ってきました。当時はあまりロシア語が読めなかったので、英字新聞を選びました。すると、その一面に衝撃的な写真が載っていました！
数日前にアエロフロートの別の飛行機が墜落したという記事です。炎上する機体の写真が大きく掲載されていて、隣にはボイスレコーダーの解析結果が書かれていました。機体が急降下する図解とともに、機長の叫び声が吹き出しで載っていました。
The end is coming! The end is coming!
（もうダメだ！ おしまいだ！）
こんな記事が一面に載った新聞を、笑顔で配る客室乗務員の心境はどんなものだろうと、ちょっと複雑な気持ちになりました。
するとその瞬間、機体がガタガタッと激しく揺れました。たぶん乱気流に入ったからだと思いますが、タイミングが最悪でした！ さっきの墜落記事を読んだ直後の揺れだっただけに、顔面蒼白になりました。普段は神様なんて信じない僕ですが、こんな時だけ都合よくお祈りモードになりました。
「神様、どうか無事にモスクワに着けますように！ 着いたら絶対に悪いことはしません。これからは真面目に生きていくので助けてください！」と心の中で祈りました。
結果、無事にモスクワに到着しました！
着陸した瞬間、やれやれ……と心の中でつぶやき、ホッと胸を撫でおろしました。
もちろん、さっきの「真面目に生きる」なんて約束はすっかり忘れて、ハイテンションで次の目的地であるヨーロッパに思いを馳せました。
いや、人間ってホント、都合がいい生き物ですよね。
©ondoku3.com
英語 (English)
When I was in my twenties, I was mad about travelling abroad. Europe was my favourite destination, and I visited often.
Fresh out of uni and starting my career, I didn’t have much in the way of savings, so I always went for the cheapest airline. That was Aeroflot, the Russian carrier.
The name ‘Aeroflot’ comes from the Russian words ‘Аэро’ (air) and ‘Флот’ (fleet), meaning ‘air fleet’. Pretty cool name, don’t you think?
Aeroflot is a proper old-school airline, founded in 1923 in the former Soviet Union. It started out as ‘Dobrolyot’, which roughly translates to ‘good flight’ or, more naturally, ‘pleasant air travel’.
In 1932, it was renamed ‘Aeroflot’, and it’s still Russia’s biggest airline today. Nearly a century of history — that’s impressive, isn’t it?
Some of my mates grumbled about ageing aircraft or shoddy service, but I didn’t mind too much. As long as I could fly on the cheap, I was happy enough.
But one flight left me with a story I’ll never forget.
On an Aeroflot flight from Nagoya to Moscow, the cabin crew were handing out newspapers. I didn’t know much Russian back then, so I picked an English one. The front page had a shocking photo!
It was an article about another Aeroflot plane that had crashed just days before. There was a huge picture of the burning wreckage, alongside details from the cockpit voice recorder. A diagram showed the plane’s steep dive, with the pilot’s shouts in speech bubbles:
‘The end is coming! The end is coming!’
I couldn’t help but wonder what was going through the minds of the cabin crew, smiling as they handed out papers with that kind of headline.
Right then, the plane jolted and shook violently. Probably just turbulence, but the timing couldn’t have been worse! Fresh off reading about a crash, I went white as a sheet. I’m not one for believing in God, but in that moment, I was praying like nobody’s business.
‘Please, God, let me get to Moscow safely! I swear I’ll never do anything dodgy again. I’ll live a proper life from now on, just get me through this!’, I thought to myself.
As it turned out, we landed in Moscow without a hitch.
The moment we touched down, I let out a quiet ‘Phew…’ and felt the relief wash over me.
Of course, that whole ‘live a proper life’ promise went straight out the window. I was already buzzing about my next stop in Europe.
Honestly, aren’t people just brilliantly selfish creatures?
©ondoku3.com
ドイツ語(Deutsch)
Als ich in meinen Zwanzigern war, war ich ganz wild auf Reisen ins Ausland. Europa war mein Lieblingsziel, und ich war oft dort.
Frisch von der Uni und am Anfang meiner Karriere hatte ich nicht viel gespart, also nahm ich immer die günstigste Fluggesellschaft. Das war Aeroflot, der russische Anbieter.
Der Name „Aeroflot“ kommt von den russischen Wörtern „Аэро“ (Luft) und „Флот“ (Flotte), was „Luftflotte“ bedeutet. Ziemlich cooles Namenskonzept, oder?
Aeroflot ist eine waschechte Traditionsairline, gegründet 1923 in der ehemaligen Sowjetunion. Ursprünglich hieß sie „Dobrolyot“, was so viel wie „guter Flug“ oder, etwas natürlicher, „angenehmes Flugerlebnis“ bedeutet.
1932 wurde sie in „Aeroflot“ umbenannt und ist heute noch Russlands größte Fluggesellschaft. Fast ein Jahrhundert Geschichte – beeindruckend, nicht wahr?
Manche meiner Kumpels meckerten über veraltete Flugzeuge oder schlechten Service, aber mich störte das nicht besonders. Hauptsache, ich konnte günstig fliegen, das reichte mir.
Aber ein Flug hat mir eine Geschichte beschert, die ich nie vergessen werde.
Auf einem Aeroflot-Flug von Nagoya nach Moskau verteilte die Kabinenbesatzung Zeitungen. Ich sprach damals kaum Russisch, also nahm ich eine englische Zeitung. Auf der Titelseite prangte ein schockierendes Foto!
Es war ein Artikel über einen anderen Aeroflot-Flieger, der wenige Tage zuvor abgestürzt war. Ein riesiges Bild zeigte das brennende Wrack, daneben Details vom Cockpit-Stimmenrekorder. Ein Diagramm veranschaulichte den Sturzflug, mit den Rufen des Piloten in Sprechblasen:
„Das Ende naht! Das Ende naht!“
Ich fragte mich, was wohl im Kopf der Kabinenbesatzung vorging, die lächelnd Zeitungen mit solchen Schlagzeilen verteilte.
Genau in dem Moment rüttelte das Flugzeug heftig. Wahrscheinlich nur Turbulenzen, aber das Timing war grauenhaft! Gerade hatte ich von einem Absturz gelesen, da wurde ich kreidebleich. Ich bin nicht gläubig, aber in dem Moment betete ich wie verrückt.
„Bitte, Gott, lass mich sicher in Moskau ankommen! Ich schwöre, ich tue nie wieder was Zwielichtiges. Von jetzt an lebe ich anständig, hilf mir nur durch!“, dachte ich.
Am Ende landeten wir problemlos in Moskau.
Als wir aufsetzten, stieß ich ein leises „Puh…“ aus und spürte, wie die Erleichterung über mich kam.
Natürlich war das Versprechen, „anständig zu leben“, sofort vergessen. Ich war schon ganz aufgekratzt wegen meiner nächsten Station in Europa.
Ehrlich, sind Menschen nicht einfach herrlich egoistische Wesen?
©ondoku3.com
フランス語(Français)
Dans mes vingt ans, j’étais passionné par les voyages à l’étranger. L’Europe était ma destination préférée, et j’y allais souvent.
Tout juste sorti de la fac et au début de ma carrière, je n’avais pas beaucoup d’économies, alors je choisissais toujours la compagnie aérienne la moins chère. C’était Aeroflot, le transporteur russe.
Le nom « Aeroflot » vient des mots russes « Аэро » (air) et « Флот » (flotte), ce qui veut dire « flotte aérienne ». Plutôt cool comme nom, non ?
Aeroflot est une compagnie aérienne à l’ancienne, fondée en 1923 dans l’ex-Union soviétique. À l’origine, elle s’appelait « Dobrolyot », ce qui se traduit grosso modo par « bon vol » ou, plus naturellement, « voyage aérien agréable ».
En 1932, elle a été renommée « Aeroflot », et c’est toujours la plus grande compagnie russe aujourd’hui. Presque un siècle d’histoire, c’est impressionnant, vous ne trouvez pas ?
Certains de mes potes râlaient sur la vétusté des avions ou le service médiocre, mais ça ne me dérangeait pas trop. Tant que je pouvais voler à bas prix, j’étais content.
Mais un vol m’a marqué à jamais.
Sur un vol Aeroflot de Nagoya à Moscou, l’équipage distribuait des journaux. Je ne parlais pas beaucoup russe à l’époque, alors j’ai pris un journal en anglais. La une affichait une photo choquante !
C’était un article sur un autre avion d’Aeroflot qui s’était écrasé quelques jours plus tôt. Une énorme photo montrait l’épave en flammes, avec des détails de l’enregistreur vocal du cockpit. Un schéma illustrait la chute brutale de l’avion, avec les cris du pilote dans des bulles :
« La fin arrive ! La fin arrive ! »
Je me demandais ce qui passait par la tête de l’équipage, qui souriait en distribuant des journaux avec un tel titre.
À ce moment-là, l’avion a été secoué violemment. Sans doute des turbulences, mais le timing était désastreux ! Juste après avoir lu cet article sur un crash, j’étais blanc comme un linge. Je ne crois pas en Dieu d’habitude, mais là, j’ai prié comme jamais.
« S’il vous plaît, mon Dieu, laissez-moi arriver sain et sauf à Moscou ! Je jure de ne plus jamais faire de bêtises. Je vivrai une vie honnête désormais, aidez-moi à passer ce cap ! », me disais-je.
Finalement, nous avons atterri à Moscou sans encombre.
À l’instant où l’avion a touché le sol, j’ai murmuré un « Ouf… » et senti le soulagement m’envahir.
Bien sûr, cette promesse de « vivre honnêtement » s’est envolée direct. J’étais déjà tout excité pour ma prochaine étape en Europe.
Franchement, les gens ne sont-ils pas des créatures délicieusement égoïstes ?
©ondoku3.com
スペイン語 (Español)
En mis veinte, me volvía loco por viajar al extranjero. Europa era mi destino favorito y lo visitaba a menudo.
Recién salido de la universidad y empezando mi carrera, no tenía muchos ahorros, así que siempre elegía la aerolínea más barata. Era Aeroflot, la compañía rusa.
El nombre «Aeroflot» viene de las palabras rusas «Аэро» (aire) y «Флот» (flota), que significa «flota aérea». Un nombre bastante chulo, ¿no?
Aeroflot es una aerolínea de las de antes, fundada en 1923 en la antigua Unión Soviética. Empezó llamándose «Dobrolyot», que se traduce más o menos como «buen vuelo» o, de forma más natural, «viaje aéreo agradable».
En 1932 se rebautizó como «Aeroflot» y sigue siendo la mayor aerolínea rusa hoy día. Casi un siglo de historia, ¡menuda pasada!
Algunos de mis colegas se quejaban de que los aviones eran viejos o el servicio dejaba que desear, pero a mí no me molestaba mucho. Mientras pudiera volar barato, estaba más que contento.
Pero un vuelo me dejó una anécdota imborrable.
En un vuelo de Aeroflot de Nagoya a Moscú, la tripulación repartía periódicos. No sabía mucho ruso por entonces, así que cogí uno en inglés. ¡La portada traía una foto impactante!
Era un artículo sobre otro avión de Aeroflot que se había estrellado días antes. Había una foto enorme de los restos en llamas, junto a detalles de la grabadora de voz de la cabina. Un esquema mostraba la caída en picado del avión, con los gritos del piloto en bocadillos:
«¡El fin se acerca! ¡El fin se acerca!»
No pude evitar preguntarme qué pasaba por la cabeza de la tripulación, sonriendo mientras repartían periódicos con esos titulares.
Justo entonces, el avión se sacudió con fuerza. Seguramente solo eran turbulencias, pero ¡vaya momento! Acababa de leer sobre un accidente y me quedé pálido como el papel. No soy de creer en Dios, pero en ese momento recé como nunca.
«Por favor, Dios, ¡haz que llegue sano a Moscú! Juro que no volveré a hacer nada turbio. Viviré una vida decente de ahora en adelante, ¡sácame de esta!», pensé.
Al final, aterrizamos en Moscú sin problemas.
Cuando tocamos tierra, solté un «Uf…» bajito y sentí el alivio recorrerme.
Por supuesto, esa promesa de «vivir decentemente» se fue al garete. Ya estaba emocionado pensando en mi próxima parada en Europa.
Sinceramente, ¿no son las personas criaturas maravillosamente egoístas?
©ondoku3.com
イタリア語(Italiano)
Nei miei vent’anni, andavo pazzo per i viaggi all’estero. L’Europa era la mia meta preferita e ci andavo spesso.
Appena laureato e all’inizio della mia carriera, non avevo molti risparmi, quindi sceglievo sempre la compagnia aerea più economica. Era Aeroflot, il vettore russo.
Il nome “Aeroflot” deriva dalle parole russe “Аэро” (aria) e “Флот” (flotta), che significa “flotta aerea”. Un nome piuttosto figo, no?
Aeroflot è una compagnia aerea di vecchia data, fondata nel 1923 nell’ex Unione Sovietica. In origine si chiamava “Dobrolyot”, che si traduce più o meno come “buon volo” o, in modo più naturale, “viaggio aereo piacevole”.
Nel 1932 fu rinominata “Aeroflot” ed è ancora oggi la più grande compagnia aerea russa. Quasi un secolo di storia: impressionante, vero?
Alcuni dei miei amici si lamentavano degli aerei vecchi o del servizio scarso, ma a me non dava troppo fastidio. Bastava che potessi volare a buon prezzo, e ero contento.
Ma un volo mi ha lasciato un ricordo indelebile.
Su un volo Aeroflot da Nagoya a Mosca, l’equipaggio distribuiva giornali. Non parlavo molto russo all’epoca, quindi ne presi uno in inglese. In prima pagina c’era una foto scioccante!
Era un articolo su un altro aereo di Aeroflot precipitato pochi giorni prima. C’era una foto enorme del relitto in fiamme, con dettagli del registratore vocale della cabina. Un diagramma mostrava la picchiata dell’aereo, con le grida del pilota in fumetti:
«La fine sta arrivando! La fine sta arrivando!»
Non potevo fare a meno di chiedermi cosa passasse per la mente dell’equipaggio, che sorrideva mentre distribuiva giornali con quei titoli.
Proprio in quel momento, l’aereo ha sobbalzato e tremato forte. Probabilmente era solo turbolenza, ma il momento era pessimo! Dopo aver letto di un incidente, ero bianco come un lenzuolo. Non credo in Dio di solito, ma in quel momento pregavo come un matto.
«Ti prego, Dio, fammi arrivare sano e salvo a Mosca! Giuro che non farò mai più nulla di losco. Vivrò una vita onesta d’ora in poi, aiutami a superare questo!», pensai.
Alla fine, atterrammo a Mosca senza problemi.
Non appena toccammo terra, lasciai andare un “Uff…” silenzioso e sentii il sollievo invadermi.
Ovviamente, quella promessa di “vivere onestamente” andò subito a farsi friggere. Ero già carico per la mia prossima tappa in Europa.
Diciamoci la verità, non siamo forse creature splendidamente egoiste?
©ondoku3.com
ポルトガル語(Português)
Nos meus vinte anos, eu era louco por viajar pro exterior. A Europa era o meu destino favorito, e eu ia para lá com frequência.
Recém-saído da universidade e começando minha carreira, não tinha muita grana guardada, então sempre escolhia a companhia aérea mais barata. Era a Aeroflot, a empresa russa.
O nome “Aeroflot” vem das palavras russas “Аэро” (ar) e “Флот” (frota), que significa “frota aérea”. Um nome bem legal, né?
Aeroflot é uma companhia aérea das antigas, fundada em 1923 na antiga União Soviética. Começou como “Dobrolyot”, que traduzindo seria algo como “bom voo” ou, mais naturalmente, “viagem aérea agradável”.
Em 1932, virou “Aeroflot” e até hoje é a maior companhia aérea da Rússia. Quase um século de história – impressionante, não é?
Alguns dos meus amigos reclamavam dos aviões velhos ou do serviço ruim, mas eu não ligava muito. Se desse para voar barato, eu estava de boa.
Mas um voo me marcou para sempre.
Num voo da Aeroflot de Nagoya para Moscou, a tripulação estava distribuindo jornais. Eu não manjava quase nada de russo na época, então peguei um em inglês. A primeira página tinha uma foto chocante!
Era uma matéria sobre outro avião da Aeroflot que tinha caído dias antes. Tinha uma foto enorme dos destroços pegando fogo, junto com detalhes do gravador de voz da cabine. Um diagrama mostrava a queda brusca do avião, com os gritos do piloto em balões de fala:
“O fim tá chegando! O fim tá chegando!”
Não consegui evitar pensar no que passava pela cabeça da tripulação, sorrindo enquanto entregava jornais com aquele tipo de manchete.
Naquele exato momento, o avião balançou forte. Provavelmente era só turbulência, mas o timing não podia ser pior! Logo depois de ler sobre um acidente, fiquei pálido que nem papel. Não sou de acreditar em Deus, mas naquela hora rezei como nunca.
“Por favor, Deus, me deixa chegar em Moscou inteiro! Juro que não faço mais nada errado. Vou viver uma vida direitinha de agora em diante, só me tira dessa!”, pensei.
No fim, aterrissamos em Moscou sem problema nenhum.
Quando tocamos o chão, soltei um “Ufa…” baixinho e senti o alívio tomar conta.
Claro que aquela promessa de “viver direitinho” foi pro espaço. Eu já estava todo animado com meu próximo destino na Europa.
Fala sério, as pessoas não são criaturas incrivelmente egoístas?
©ondoku3.com
ロシア語 (Русский Язык)
В мои двадцать лет, я обожал путешествовать за границу. Европа была моим любимым направлением, и я часто туда ездил.
Только что закончив университет и начав карьеру, я не накопил много денег, поэтому всегда выбирал самую дешёвую авиакомпанию. Это был «Аэрофлот», российский перевозчик.
Название «Аэрофлот» происходит от слов «Аэро» (воздух) и «Флот» (флот), что означает «воздушный флот». Классное название, правда?
«Аэрофлот» — это настоящая авиакомпания с историей, основанная в 1923 году в Советском Союзе. Изначально она называлась «Добролёт», что можно перевести как «хороший полёт» или, более естественно, «приятное авиапутешествие».
В 1932 году её переименовали в «Аэрофлот», и она до сих пор остаётся крупнейшей авиакомпанией России. Почти сто лет истории — впечатляет, не так ли?
Некоторые мои друзья ворчали из-за старых самолётов или плохого обслуживания, но меня это не особо напрягало. Главное, что можно было летать дёшево, и я был доволен.
Но один рейс запомнился мне навсегда.
На рейсе «Аэрофлота» из Нагои в Москву бортпроводники раздавали газеты. Я тогда почти не знал русского, поэтому взял английскую. На первой странице была шокирующая фотография!
Это была статья о другом самолёте «Аэрофлота», который разбился за пару дней до того. Огромное фото показывало горящие обломки, а рядом — расшифровка речевого самописца. Схема иллюстрировала резкое падение самолёта, а в речевых облачках были крики пилота:
«Конец близок! Конец близок!»
Я невольно задумался, что творилось в головах у бортпроводников, которые с улыбкой раздавали газеты с такими заголовками.
В этот момент самолёт сильно затрясло. Наверное, просто турбулентность, но момент был хуже некуда! Только что прочитав про крушение, я побледнел как мел. Я не верю в Бога, но в тот момент молился как одержимый.
«Пожалуйста, Господи, дай мне долететь до Москвы целым! Клянусь, больше не буду заниматься ерундой. Буду жить честно, только помоги мне!», подумал я.
В итоге мы благополучно приземлились в Москве.
Как только колёса коснулись земли, я тихо выдохнул: «Фух…» — и почувствовал, как волна облегчения накрыла меня.
Конечно, все обещания «жить честно» тут же вылетели из головы. Я уже с нетерпением думал о следующей остановке в Европе.
Если честно, разве люди — не потрясающе эгоистичные создания?
©ondoku3.com
オランダ語(Nederlands)
Toen ik in de twintig was, was ik dol op reizen naar het buitenland. Europa was mijn favoriete bestemming en ik kwam er vaak.
Net afgestudeerd en beginnend met mijn carrière had ik niet veel spaargeld, dus koos ik altijd voor de goedkoopste luchtvaartmaatschappij. Dat was Aeroflot, de Russische maatschappij.
De naam ‘Aeroflot’ komt van de Russische woorden ‘Аэро’ (lucht) en ‘Флот’ (vloot), wat ‘luchtvloot’ betekent. Best een gave naam, toch?
Aeroflot is een echte klassieke luchtvaartmaatschappij, opgericht in 1923 in de voormalige Sovjet-Unie. Het begon als ‘Dobrolyot’, wat ongeveer ‘goede vlucht’ betekent of, natuurlijker, ‘prettige vliegreis’.
In 1932 werd het omgedoopt tot ‘Aeroflot’ en het is nog steeds de grootste luchtvaartmaatschappij van Rusland. Bijna een eeuw geschiedenis – indrukwekkend, niet?
Sommige van mijn maten klaagden over oude vliegtuigen of slechte service, maar mij stoorde het niet zo. Als ik maar goedkoop kon vliegen, was ik tevreden.
Maar één vlucht vergeet ik nooit meer.
Op een Aeroflot-vlucht van Nagoya naar Moskou deelde het cabinepersoneel kranten uit. Ik kende toen amper Russisch, dus nam ik een Engelse. Op de voorpagina stond een schokkende foto!
Het was een artikel over een ander Aeroflot-toestel dat een paar dagen eerder was neergestort. Er was een enorme foto van het brandende wrak, met details van de cockpitvoicerecorder. Een diagram toonde de steile duik van het vliegtuig, met de kreten van de piloot in tekstballonnen:
‘Het einde komt eraan! Het einde komt eraan!’
Ik vroeg me af wat er door de hoofden van het cabinepersoneel ging, terwijl ze glimlachend kranten uitdeelden met zulke koppen.
Precies op dat moment begon het vliegtuig hevig te schudden. Waarschijnlijk gewoon turbulentie, maar de timing was verschrikkelijk! Net na het lezen over een crash werd ik lijkbleek. Ik geloof niet in God, maar op dat moment bad ik als een bezetene.
‘Alsjeblieft, God, laat me veilig in Moskou landen! Ik zweer dat ik nooit meer iets fouts doe. Vanaf nu leef ik netjes, help me hierdoor!’, dacht ik.
Uiteindelijk landden we zonder problemen in Moskou.
Toen we de grond raakten, liet ik een zachte ‘Oef…’ horen en voelde ik de opluchting over me heen komen.
Natuurlijk was die belofte om ‘netjes te leven’ meteen vergeten. Ik keek al uit naar mijn volgende stop in Europa.
Eerlijk, zijn mensen niet gewoon briljant egoïstische wezens?
©ondoku3.com
スウェーデン語(Svenska)
När jag var i tjugoårsåldern var jag tokig i att resa utomlands. Europa var mitt favoritresmål och jag åkte dit ofta.
Nyexad från universitetet och i början av karriären hade jag inte mycket sparat, så jag valde alltid det billigaste flygbolaget. Det var Aeroflot, det ryska bolaget.
Namnet ”Aeroflot” kommer från de ryska orden ”Аэро” (luft) och ”Флот” (flotta), som betyder ”luftflotta”. Rätt häftigt namn, eller hur?
Aeroflot är ett riktigt klassiskt flygbolag, grundat 1923 i dåvarande Sovjetunionen. Det hette först ”Dobrolyot”, som ungefär betyder ”bra flygning” eller, mer naturligt, ”trevlig flygresor”.
År 1932 bytte det namn till ”Aeroflot” och är fortfarande Rysslands största flygbolag. Nästan ett sekel av historia – imponerande, va?
Några av mina polare klagade på gamla flygplan eller usel service, men jag brydde mig inte så mycket. Bara jag kunde flyga billigt var jag nöjd.
Men en flygning glömmer jag aldrig.
På en Aeroflot-flygning från Nagoya till Moskva delade kabinpersonalen ut tidningar. Jag kunde knappt någon ryska då, så jag tog en engelsk. Förstasidan hade ett chockerande foto!
Det var en artikel om ett annat Aeroflot-plan som kraschat bara dagar innan. En stor bild visade det brinnande vraket, tillsammans med detaljer från cockpitens röstinspelning. Ett diagram visade planet i brant dykning, med pilotens rop i pratbubblor:
”Slutet är nära! Slutet är nära!”
Jag kunde inte låta bli att fundera på vad kabinpersonalen tänkte, när de log och delade ut tidningar med såna rubriker.
Precis då började planet skaka kraftigt. Antagligen bara turbulens, men tajmingen var usel! Efter att ha läst om en krasch blev jag vit som ett lakan. Jag tror inte på Gud i vanliga fall, men då bad jag som en galning.
”Snälla Gud, låt mig landa tryggt i Moskva! Jag lovar att aldrig göra nåt skumt igen. Från och med nu ska jag leva hederligt, bara hjälp mig igenom det här!”, tänkte jag.
Till slut landade vi i Moskva utan problem.
När vi nuddade marken drog jag en tyst ”Puh…” och kände lättnaden skölja över mig.
Självklart glömde jag genast löftet om att ”leva hederligt”. Jag var redan taggad för nästa stopp i Europa.
Ärligt talat, är inte människor bara fantastiskt själviska varelser?
©ondoku3.com
