日本語
僕が顕在意識と潜在意識との関係に興味を持つようになったのは、アルフレッド・ヒッチコックの映画「マーニー」を観たときです。
顕在意識に浮かび上がる思考、記憶、感情は、潜在意識という巨大な氷山の一角であるという言説は、あまりにも広く普及しており、至る所で見聞きできるため、反論しようという気にもなりません。
特に興味をそそられるのは、人間の潜在意識が夢の領域をどのように形作っているのか、ということです。
夢の世界は何世紀にもわたって人間の想像力を魅了してきたと言われています。
まどろみながら、我々の心は複雑な物語や超現実的な風景、さらには恐ろしいシナリオを創造します。特にこの恐ろしいシナリオが僕に当てはまります。
実際、僕の夢のほとんどは悪夢だという印象があります。
これらの悪夢は大きく三種類に分類されます：
梯子や木やジャングルジムに登って、何も考えずにできるだけ高いところへ行き、突然怖くなって降りられなくなる悪夢；
昔、人を殺して埋めたことがあり、そのことを黙っていたが、ある日、警察の捜査が着々と進んでいることを知る悪夢；
約30年前に大学を卒業したものの、まだ学位取得に必要な単位を取得していないことが発覚し、パニックに陥る悪夢。
このような悪夢を頻繁に見るため、人間の夢物語のカーテンの向こうに何があるのか、考えさせられます。
そこで、潜在意識と夢を見るという行為との関連を掘り下げてみたところ、夢は感情の解放弁の役割を果たし、意識的に向き合うには難しいほど圧倒的な強烈な感情を処理できることがわかりました。
トラウマ、恐怖、不安はしばしば夢に出てきて、それらを表現するための安全な空間を提供します。
これらの感情を象徴的に表現することで、夢はカタルシスの機会を提供し、心理的な重荷を軽減し、感情的な幸福を促進するのに役立ちます。
言い換えれば、年をとるにつれて僕の幸福度は増しているものの、幼少期や思春期に蓄積された負の感情はまだ処理しきれていないということです。
©ondoku3.com
英語 (English)
I became interested in the relationship between the conscious and subconscious mind when I watched Alfred Hitchcock’s film “Marnie”, in which the mentally unstable protagonist overcomes her trauma through a method akin to the Freudian psychoanalysis.
The statement that the thoughts, memories and emotions that emerge to the conscious mind are the tip of the huge iceberg called the subconscious mind is so widespread and ubiquitous that I don’t even feel like trying to refute it.
In particular, it strikes me as intriguing how the human subconscious shapes the realm of dreams.
It is said that the world of dreams has captivated human imagination for centuries.
As we slumber, our minds create intricate narratives, surreal landscapes, and even terrifying scenarios, which are especially true for me.
Actually, I’m under the impression that most of my dreams are nightmares.
They are broadly classified into three types:
I climb a ladder, a tree or a climbing frame, go as high as possible without thinking, and suddenly find myself too scared to descend;
I killed and buried someone a long time ago, and I’ve kept my mouth shut about my crime, but one day I find out that police investigations are progressing steadily; and
Although I graduated from university about 30 years ago, it is revealed that I still haven’t earned enough credits to get a degree, which throws me into a panic.
The high incidence of these nightmares makes me wonder what lies behind the curtain of human dreamscapes.
So I delved into the connection between the subconscious mind and the act of dreaming, and found out that dreams serve as an emotional release valve, allowing us to process intense feelings that may be too overwhelming to confront consciously.
Traumas, fears, and anxieties often find their way into our dreamscape, providing a safe space for their expression.
By symbolically representing these emotions, dreams offer an opportunity for catharsis, helping to alleviate psychological burdens and promote emotional well-being.
In other words, the accumulation of negative feelings in my childhood and adolescence still remains unprocessed, although the older I get, the happier I feel.
©ondoku3.com
ドイツ語(Deutsch)
Mein Interesse an der Beziehung zwischen Bewusstsein und Unterbewusstsein wurde geweckt, als ich mir Alfred Hitchcocks Film “Marnie” anschaute, in dem die psychisch labile Protagonistin ihr Trauma durch eine der Freud’schen Psychoanalyse ähnliche Methode überwindet.
Die Aussage, dass die Gedanken, Erinnerungen und Emotionen, die im Bewusstsein auftauchen, nur die Spitze des riesigen Eisbergs sind, den man das Unterbewusstsein nennt, ist so weit verbreitet und allgegenwärtig, dass ich nicht einmal versuchen möchte, sie zu widerlegen.
Besonders faszinierend finde ich, wie das menschliche Unterbewusstsein die Welt der Träume gestaltet.
Es heißt, dass die Welt der Träume die menschliche Vorstellungskraft seit Jahrhunderten in ihren Bann gezogen hat.
Während wir schlummern, erschafft unser Verstand komplizierte Erzählungen, surreale Landschaften und sogar erschreckende Szenarien, die besonders auf mich zutreffen.
Eigentlich habe ich den Eindruck, dass die meisten meiner Träume Albträume sind.
Sie lassen sich grob in drei Typen einteilen:
Ich klettere auf eine Leiter, einen Baum oder ein Klettergerüst, gehe so hoch wie möglich, ohne nachzudenken, und habe plötzlich zu viel Angst, um herunterzukommen;
Ich habe vor langer Zeit jemanden umgebracht und begraben, und ich habe über mein Verbrechen geschwiegen, aber eines Tages erfahre ich, dass die polizeilichen Ermittlungen stetig voranschreiten; und
Obwohl ich vor etwa 30 Jahren meinen Universitätsabschluss gemacht habe, stellt sich heraus, dass ich noch nicht genug Punkte für einen Abschluss erworben habe, was mich in Panik versetzt.
Das häufige Auftreten dieser Albträume bringt mich dazu, mich zu fragen, was hinter dem Vorhang der menschlichen Traumwelt liegt.
Ich habe mich also mit der Untersuchung der Verbindung zwischen dem Unterbewusstsein und dem Träumen beschäftigt und herausgefunden, dass Träume als emotionales Ventil dienen, das es uns ermöglicht, intensive Gefühle zu verarbeiten, die zu überwältigend sind, um sie bewusst zu verarbeiten.
Traumata, Ängste und Befürchtungen finden oft ihren Weg in unsere Traumwelt und bieten einen sicheren Raum für ihren Ausdruck.
Indem Träume diese Emotionen symbolisch darstellen, bieten sie eine Gelegenheit zur Katharsis, die hilft, psychische Belastungen zu lindern und das emotionale Wohlbefinden zu fördern.
Mit anderen Worten: Die Anhäufung negativer Gefühle in meiner Kindheit und Jugend ist immer noch nicht verarbeitet, obwohl ich mich, je älter ich werde, umso glücklicher fühle.
©ondoku3.com
フランス語(Français)
J’ai commencé à m’intéresser à la relation entre le conscient et le subconscient en regardant le film “Marnie” d’Alfred Hitchcock, dans lequel la protagoniste, mentalement instable, surmonte son traumatisme par une méthode proche de la psychanalyse freudienne.
L’affirmation selon laquelle les pensées, les souvenirs et les émotions qui viennent à l’esprit conscient ne sont que la partie émergée de l’énorme iceberg qu’on appelle le subconscient est tellement répandue et omniprésente que je n’ai même pas envie d’essayer de la réfuter.
En particulier, je trouve intéressante la manière dont le subconscient humain façonne le monde des rêves.
On dit que le monde des rêves a captivé l’imagination humaine pendant des siècles.
Pendant notre sommeil, notre esprit crée des récits complexes, des paysages surréalistes et même des scénarios terrifiants, qui s’appliquent particulièrement à moi.
En fait, j’ai l’impression que la plupart de mes rêves sont des cauchemars.
On peut les classer en trois catégories :
Je grimpe à une échelle, à un arbre ou à une cage à poules, je vais le plus haut possible sans réfléchir, et j’ai soudain trop peur pour descendre ;
J’ai tué et enterré quelqu’un il y a longtemps, et j’ai gardé le silence sur mon crime, mais un jour je découvre que les enquêtes de police progressent constamment ; et
Bien que j’aie terminé mes études universitaires il y a une trentaine d’années, il se révèle que je n’ai pas encore obtenu suffisamment de crédits pour recevoir un diplôme, ce qui me jette dans la panique.
La fréquence élevée de ces cauchemars m’amène à me demander ce qui se cache derrière le rideau des rêves humains.
Je me suis donc penché sur la recherche du lien entre le subconscient et l’acte de rêver, et j’ai découvert que les rêves servent de soupape de décharge émotionnelle, nous permettant de traiter des sentiments intenses qui peuvent être trop accablants pour être affrontés consciemment.
Les traumatismes, les peurs et les angoisses se retrouvent souvent dans notre paysage onirique, où ils trouvent un espace sûr pour s’exprimer.
En représentant symboliquement ces émotions, les rêves offrent une occasion de catharsis, contribuant à alléger le fardeau psychologique et à promouvoir le bien-être émotionnel.
En d’autres termes, l’accumulation des sentiments négatifs de mon enfance et de mon adolescence n’a toujours pas été traitée, bien que j’aie le sentiment que plus je vieillis, plus je me sens heureux.
©ondoku3.com
スペイン語 (Español)
Empecé a interesarme por la relación entre la mente consciente y la mente subconsciente cuando vi la película de Alfred Hitchcock “Marnie”, en la que la protagonista, mentalmente inestable, supera su trauma mediante un método parecido al psicoanálisis freudiano.
La afirmación de que los pensamientos, recuerdos y emociones que afloran a la mente consciente son la punta del enorme iceberg llamado mente subconsciente está tan extendida y es tan ubicua que ni siquiera me apetece intentar refutarla.
En concreto, me parece interesante cómo el subconsciente humano da forma al reino de los sueños.
Se dice que el mundo de los sueños ha cautivado la imaginación humana durante siglos.
Mientras dormimos, nuestras mentes crean narraciones intrincadas, paisajes surrealistas e incluso escenarios terroríficos, que se aplican a mí en particular.
De hecho, tengo la impresión de que la mayoría de mis sueños son pesadillas.
A grandes rasgos, se clasifican en tres tipos:
Me subo a una escalera, un árbol o barras de mono, llego lo más alto posible sin pensar, y de repente me encuentro demasiado asustado para descender;
Maté y enterré a alguien hace mucho tiempo, y he mantenido la boca cerrada sobre mi crimen, pero un día me entero de que las investigaciones policiales avanzan a buen ritmo; y
Aunque me licencié en la universidad hace unos 30 años, se revela que aún no he obtenido suficientes créditos para recibir un título académico, lo que me hace entrar en pánico.
La alta incidencia de estas pesadillas me hace preguntarme qué se esconde tras la cortina de los sueños humanos.
Así que indagué en la conexión entre la mente subconsciente y el acto de soñar, y descubrí que los sueños sirven como válvula de escape emocional, permitiéndonos procesar sentimientos intensos que pueden ser demasiado abrumadores para ser afrontados conscientemente.
Los traumas, miedos y ansiedades a menudo se abren paso en nuestro paisaje onírico, proporcionando un espacio seguro para su expresión.
Al representar simbólicamente estas emociones, los sueños ofrecen una oportunidad para la catarsis, ayudando a aliviar las cargas psicológicas y a promover el bienestar emocional.
En otras palabras, la acumulación de sentimientos negativos en mi infancia y adolescencia sigue sin procesarse, aunque cuanto mayor me hago, más feliz me siento.
©ondoku3.com
イタリア語(Italiano)
Ho cominciato a interessarmi al rapporto tra mente conscia e mente subconscia quando ho visto il film “Marnie” di Alfred Hitchcock, in cui la protagonista, mentalmente instabile, supera il suo trauma attraverso un metodo simile alla psicoanalisi freudiana.
L’affermazione che i pensieri, i ricordi e le emozioni che vengono alla mente cosciente sono la punta dell’enorme iceberg chiamato mente subconscia è così diffusa e onnipresente che non mi sento nemmeno di provare a confutarla.
In particolare, mi sembra interessante il modo in cui il subconscio umano dà forma al regno dei sogni.
Si dice che il mondo dei sogni abbia affascinato l’immaginazione umana per secoli.
Mentre dormiamo, la nostra mente crea narrazioni intricate, paesaggi surreali e persino scenari terrificanti, che si applicano a me in particolare.
In realtà, ho l’impressione che la maggior parte dei miei sogni siano incubi.
Si possono classificare approssimativamente in tre tipi:
Mi arrampico su una scala, un albero o una struttura per l’arrampicata, salgo il più in alto possibile senza pensarci, e improvvisamente mi ritrovo troppo spaventato per scendere;
Ho ucciso e seppellito qualcuno molto tempo fa e ho tenuto la bocca chiusa sul mio crimine, ma un giorno scopro che le indagini della polizia stanno procedendo in modo costante; e
Sebbene mi sia laureato circa 30 anni fa, si scopre che non ho ancora accumulato abbastanza crediti per ottenere una laurea, il che mi getta nel panico.
L’alta incidenza di questi incubi mi porta a chiedermi cosa si nasconda dietro la cortina dei sogni umani.
Ho quindi approfondito la connessione tra la mente subconscia e l’atto di sognare e ho scoperto che i sogni servono come valvola di sfogo emotivo, permettendoci di elaborare sentimenti intensi che potrebbero essere troppo opprimenti per essere affrontati consapevolmente.
Traumi, paure e ansie si ritrovano spesso nel nostro paesaggio onirico, offrendo uno spazio sicuro per la loro espressione.
Rappresentando simbolicamente queste emozioni, i sogni offrono un’opportunità di catarsi, contribuendo ad alleviare il peso psicologico e a promuovere il benessere emotivo.
In altre parole, l’accumulo di sentimenti negativi della mia infanzia e adolescenza rimane ancora non elaborato, anche se più invecchio e più mi sento felice.
©ondoku3.com
ポルトガル語(Português)
Eu comecei a me interessar pela relação entre a mente consciente e a mente subconsciente quando assisti ao filme “Marnie” de Alfred Hitchcock, no qual a protagonista mentalmente instável supera seu trauma por meio de um método semelhante ao da psicanálise freudiana.
A afirmação de que os pensamentos, as lembranças e as emoções que emergem na mente consciente são a ponta do enorme iceberg chamado mente subconsciente é tão difundida e onipresente que nem tenho vontade de tentar refutá-la.
Sobretudo, parece-me interessante o fato de o subconsciente humano moldar o reino dos sonhos.
Diz-se que o mundo dos sonhos tem cativado a imaginação humana durante séculos.
Enquanto dormimos, nossas mentes criam narrativas complexas, paisagens surreais e até mesmo cenários aterrorizantes, que se aplicam a mim em particular.
Na verdade, tenho a impressão de que a maioria dos meus sonhos são pesadelos.
Em geral, eles são classificados em três tipos:
Subo em uma escada, em uma árvore ou em um quadro de escalada, vou o mais alto possível sem pensar e, de repente, eu me encontro com medo demais para descer;
Matei e enterrei alguém há muito tempo e mantive a boca fechada sobre o meu crime, mas um dia descubro que as investigações policiais estão progredindo constantemente; e
Embora eu tenha me formado na universidade há cerca de 30 anos, é revelado que ainda não obtive créditos suficientes para receber um diploma, o que me deixa em pânico.
A alta incidência desses pesadelos me faz pensar no que está por trás da cortina dos sonhos humanos.
Então, investiguei a conexão entre a mente subconsciente e o ato de sonhar e descobri que os sonhos servem como uma válvula de escape emocional, permitindo-nos processar sentimentos intensos que podem ser avassaladores demais para serem enfrentados conscientemente.
Traumas, medos e ansiedades muitas vezes chegam ao nosso cenário de sonhos, proporcionando um espaço seguro para sua expressão.
Ao representar simbolicamente essas emoções, os sonhos oferecem uma oportunidade de catarse, ajudando a aliviar os fardos psicológicos e a promover o bem-estar emocional.
Em outras palavras, o acúmulo de sentimentos negativos da minha infância e adolescência ainda não foi processado, embora eu tenha a sensação de que quanto mais velho fico, mais feliz me sinto.
©ondoku3.com
ロシア語 (Русский Язык)
Я начал интересоваться отношениями между сознанием и подсознанием, когда посмотрел фильм Альфреда Хичкока «Марни», в котором психически неуравновешенная главная героиня преодолевает свою травму с помощью метода, напоминающего фрейдовский психоанализ.
Утверждение о том, что мысли, воспоминания и эмоции, которые всплывают в сознании, являются верхушкой огромного айсберга, называемого подсознанием, настолько распространено и повсеместно, что мне даже не хочется пытаться его опровергнуть.
В частности, меня интересует то, как подсознание человека формирует царство снов.
Говорят, что мир сновидений на протяжении веков захватывал человеческое воображение.
Во время сна наше сознание создаёт замысловатые повествования, сюрреалистические пейзажи и даже ужасающие сценарии, которые особенно касаются меня.
На самом деле, у меня сложилось впечатление, что большинство моих снов — это кошмары.
В целом они делятся на три типа:
Я взбираюсь на лестницу, дерево или раму для скалолазания, поднимаюсь как можно выше, не задумываясь, и вдруг обнаруживаю, что мне слишком страшно спускаться;
Я убил и похоронил кого-то давным-давно, и я молчал о своём преступлении, но однажды я узнаю, что полицейское расследование неуклонно продвигается вперёд; и
Хотя я закончил университет около 30 лет назад, выясняется, что я всё ещё не набрал достаточного количества кредитов для получения степени, что повергает меня в панику.
Высокая частота этих кошмаров заставляет меня задуматься о том, что скрывается за занавесом человеческих сновидений.
Поэтому я исследовал связь между подсознанием и сновидениями и выяснил, что сны выполняют функцию эмоционального клапана, позволяя нам переработать сильные чувства, которые могут быть слишком подавляющими, чтобы противостоять им сознательно.
Травмы, страхи и тревоги часто находят своё отражение в наших снах, предоставляя безопасное пространство для их выражения.
Символически представляя эти эмоции, сны дают возможность для катарсиса, помогая облегчить психологическое бремя и способствовать эмоциональному благополучию.
Другими словами, накопленные в детстве и юности негативные чувства до сих пор остаются непереработанными, хотя чем старше я становлюсь, тем счастливее себя чувствую.
©ondoku3.com
オランダ語(Nederlands)
Ik raakte geïnteresseerd in de relatie tussen de bewuste en onbewuste geest toen ik Alfred Hitchcocks film “Marnie” zag, waarin de geestelijk instabiele hoofdpersoon haar trauma’s overwint via een methode die verwant is aan de Freudiaanse psychoanalyse.
De bewering dat de gedachten, herinneringen en emoties die in het bewustzijn naar boven komen het topje zijn van de enorme ijsberg die het onderbewustzijn heet, is zo wijdverspreid en alomtegenwoordig dat ik niet eens zin heb om te proberen hem te weerleggen.
Ik vind het vooral interessant hoe het menselijk onderbewustzijn het rijk van de dromen vormgeeft.
Er wordt gezegd dat de wereld van dromen de menselijke verbeelding al eeuwenlang in zijn ban houdt.
Terwijl we sluimeren, creëert onze geest ingewikkelde verhalen, surrealistische landschappen en zelfs angstaanjagende scenario’s, die in het bijzonder op mij van toepassing zijn.
Eigenlijk ben ik onder de indruk dat de meeste van mijn dromen nachtmerries zijn.
Ze kunnen grofweg in drie soorten worden ingedeeld:
Ik klim op een ladder, een boom of een klimrek, ga zo hoog mogelijk zonder na te denken, en merk dat ik plotseling te bang ben om af te dalen;
Ik heb lang geleden iemand vermoord en begraven en ik heb mijn mond gehouden over mijn misdaad, maar op een dag kom ik erachter dat het politieonderzoek gestaag vordert; en
Hoewel ik ongeveer 30 jaar geleden ben afgestudeerd aan de universiteit, blijkt dat ik nog steeds niet genoeg studiepunten heb om een diploma te halen, waardoor ik in paniek raak.
De hoge incidentie van deze nachtmerries doet me afvragen wat er achter het gordijn van menselijke droomlandschappen schuilt.
Dus verdiepte ik me in het verband tussen het onderbewustzijn en het dromen, en ontdekte dat dromen dienen als een emotionele uitlaatklep, waardoor we intense gevoelens kunnen verwerken die te overweldigend zijn om bewust te verwerken.
Trauma’s, angsten en zorgen vinden vaak hun weg naar ons droomlandschap en bieden een veilige ruimte voor hun expressie.
Door deze emoties symbolisch weer te geven, bieden dromen de mogelijkheid tot catharsis terwijl ze helpen om psychologische lasten te verlichten en emotioneel welzijn te bevorderen.
Met andere woorden, de opeenstapeling van negatieve gevoelens uit mijn kindertijd en adolescentie is nog steeds onverwerkt, hoewel hoe ouder ik word, hoe gelukkiger ik me voel.
©ondoku3.com
スウェーデン語(Svenska)
Jag började intressera mig för förhållandet mellan det medvetna och det undermedvetna när jag såg Alfred Hitchcocks film “Marnie”, där den mentalt instabila huvudpersonen övervinner sitt trauma genom en metod som liknar den freudianska psykoanalysen.
Påståendet att tankar, minnen och känslor som dyker upp i medvetandet är toppen av det enorma isberg som kallas det undermedvetna är så utbrett och allestädes närvarande att jag inte ens känner för att försöka motbevisa det.
I synnerhet tycker jag att det är fascinerande hur det mänskliga undermedvetna formar drömmarnas värld.
Det sägs att drömmarnas värld har fängslat den mänskliga fantasin i århundraden.
När vi slumrar till skapar våra sinnen intrikata berättelser, surrealistiska landskap och även skrämmande scenarier, vilka framför allt gäller mig.
Egentligen är jag under intrycket att de flesta av mina drömmar är mardrömmar.
De kan i stort sett delas in i tre typer:
Jag klättrar upp för en stege, ett träd eller en klätterställning, går så högt upp som möjligt utan att tänka efter, och plötsligt är jag för rädd för att ta mig ner;
Jag dödade och begravde någon för länge sedan, och jag har hållit tyst om mitt brott, men en dag får jag reda på att polisutredningen fortskrider stadigt; och
Trots att jag tog examen från universitetet för ungefär 30 år sedan avslöjas det att jag fortfarande inte har samlat tillräckligt med poäng för att få ett diplom, vilket gör mig panikslagen.
Den höga förekomsten av dessa mardrömmar får mig att undra vad som döljer sig bakom ridån i det mänskliga drömlandskapet.
Så jag fördjupade mig i sambandet mellan det undermedvetna och handlingen att drömma, och upptäckte att drömmar fungerar som en känslomässig ventil som gör att vi kan bearbeta intensiva känslor som kan vara för överväldigande för att konfronteras medvetet.
Trauman, rädslor och ångest letar sig ofta in i vårt drömlandskap, vilket ger ett säkert utrymme för att uttrycka dem.
Genom att symboliskt representera dessa känslor erbjuder drömmar en möjlighet till katarsis, som hjälper till att lindra psykologiska bördor och främja känslomässigt välbefinnande.
Med andra ord är ackumuleringen av negativa känslor under min barndom och ungdom fortfarande obearbetad, trots att ju äldre jag blir, desto lyckligare känner jag mig.
©ondoku3.com
